Coach de coach

Over haar bril keek ze me scherp aan. “Wat ben je aan het doen?” Ik schrok. Deed ik iets verkeerd? Het was toch de bedoeling dat ik mijn best deed? Dit was mijn eerste coach. Ik ben er twee keer geweest. Ze gaf commentaar op hoe ik de informatie verwerkte. Ik schreef het op! Dat deed ik nou eenmaal als ik iets kon leren. Altijd de ijverige leerling.

‘Ik wil dat je nu echt even naar me kijkt, ik wil dat je oplet”, sprak de kattige coach. Verzet borrelde op. “Maar ik schrijf het graag op als ik informatie krijg.” Ik zag dat ze haar boosheid wegslikte en inmiddels rood aanliep. Ze ging zitten en zuchtte diep. Daarna legde ze me beheerst uit dat het beter was als ik eerst luisterde en het tot me door liet dringen.

Te laat

Maar het was al te laat. De weerstand had zich in mijn onderbuik genesteld. Hoe kon ik mijn verhaal kwijt als ik ‘op mijn kop’ kon krijgen, door gewoon te zijn wie ik ben? Na een korte pauze, vanwege mijn gezondheid, besloot ik om niet bij haar terug te keren. Ik lag namelijk ineens wakker met een steen in mijn maag. Door mijn coachopleiding had ik ondertussen begrepen dat het goed was om daarnaar te luisteren.

Overdracht en tegenoverdracht

Ook leerde ik in de opleiding dat dit ‘overdracht en tegenoverdracht’ heet. Dit gaat over de de wrijving tussen coach en coachee. Dat wil zeggen dat je overheersende gedragspatroon getriggerd wordt door de coach en dat de coach daar dan weer met zijn of haar gedragspatroon op reageert, in plaats vanuit de helicopterview te blijven kijken. Ik reageer bijvoorbeeld vrij slecht op mensen die zich boven mij opstellen en dan vooral als dat op een negatieve manier is. De kattige coach zag dat vanuit haar kritische ouderrol als verzet en ging het ‘rebellerende kind’ corrigeren. 

Ik wist inmiddels dat ik snel in de weerstand schiet in een voor mij onveilige situatie. Dit zou bij een volgende coach waarschijnlijk weer gebeuren. Zo’n coach gaat namelijk in de regel aan de poorten van je gedragspatronen en copingstrategieën rammelen en dat vinden de meeste mensen niet zo prettig. Die copingstrategieën en gedragspatronen heb je namelijk al je hele leven, juist om met onveilige situaties om te gaan.

De juiste match

De strenge coach was voor mij duidelijk niet de juiste match. Ik zocht anderhalf jaar lang naar de goede klik. Volgens Deepak Choprah geeft je verlangen of je wens je uiteindelijk wat je wil. Ineens kwam de praktijk van Margot van Zon op mijn pad. Bekroond Leven, coaching voor chronisch zieken, zou dat wat zijn? Ze bouwde het rustig op; eerst met nieuwsbrieven, na een tijdje een gratis consult en daarna de vraag of ik wat zag in een coachingtraject. Ze gaf veel in ruimte in de manier waarop. Wandelcoaching, online, een kort pakket, lang pakket of met een personal touch.

Ja, het voelde goed. Ik had al lekker uitgeraasd over mijn frustraties met ziek zijn en al mijn ‘donkere eigenschappen’ laten zien. Ze was nog steeds niet gaan handhaven. Dus het leek veilig.

Ja hoor

Ik was blij, ik ging beginnen! Maar, ja hoor, daar was de nachtelijke weerstand weer, binnen een week! Wat nu weer? In de week dat het coachingtraject startte, begon ook mijn nieuwe opleiding. Ik werd ineens overspoeld met werk en had het overzicht niet meer. Paniek! Dit ging ik niet redden. Ik ging ermee stoppen.

Eigen verantwoordelijkheid

Ik had er niet op gerekend dat mijn weerstand desondanks weer even lekker in mijn hoofd ging rondwaren. Maar Margot ging niet handhaven. Zij schreef: “Je hebt deze beslissing toch genomen na een lange periode van nadenken over wat je nodig hebt? Laten we kijken hoe we het eventueel kunnen aanpassen zodat het voor jou wel behapbaar wordt. Hoe voelt dat voor je?”. Ze stond naast me en niet boven me, als een vriendelijke coach die een beroep doet op de eigen verantwoordelijkheid van de cliënt.

Daar stond ik dan. Tja. Wat wilde ik nu eigenlijk? Ik wilde toch graag een coach die mij zou helpen om met mijn chronische aandoeningen te leren omgaan?

Ik ben ik gestart, jawel, zei het in een voor mij wat aangepaste vorm. Zodat ik het kon blijven overzien en zonder teveel stress. Want dat geeft weerstand. Het werd een mooie rit. In het begin met veel emoties, maar gaandeweg met ontdekkingen, nieuwsgierigheid en uiteindelijk gewoon lol erin.

Leerproces

Ik zal de komende tijd in mijn Blog verslag doen van dit leerproces. Als ik later zelf op die coachstoel zit, als coach, is het heel goed om te weten wat er zich in een cliënt afspeelt. En dus als eerste bij mij.

Ben je zelf ook ooit naar een coach geweest? Wat waren jouw ervaringen? Ben je uiteindelijk blij dat je het hebt gedaan?

Je kunt hieronder reageren:

Noot:

Overdracht is de projectie van gevoelens, wensen en verwachtingen uit een eerdere relatie op een ander persoon. Dit kan een therapeut of begeleider zijn. De overdracht vanuit de therapeut is tegenoverdracht. Wikipedia https://nl.wikipedia.org/wiki/Overdracht_(psychologie)

Margot van Zon: Bekroond Leven: https://bekroondleven.nl/

Ik hoop dat je me blijft volgen en je reactie geeft of contact opneemt als je een vraag hebt. Hier rechts is een knop om je te abonneren op mijn Blog.